Istnieje wiele powodów, dla których psy lubią dotykać swoich właścicieli podczas snu. Niektóre z tych powodów są dość łagodne, takie jak bycie wygodniejszym, bezpieczniejszym lub okazywanie uczuć. Jednak może to być również spowodowane lękiem separacyjnym i innymi przyczynami i może stać się problemem.
Gogle dla psów mogą być ważne nie tylko jako ochrona podczas aktywności. Według American Kennel Club (AKC) gogle z ochroną oczu przed promieniowaniem ultrafioletowym (UV) mogą pomóc psom z zapaleniem spojówek, jaskrą i innymi chorobami oczu. Jaki jest sens Doggles? Doggle to handlowa marka ochrony oczu dla psów w postaci […]
Nie bez powodu mówi się, że pies jest najlepszym przyjacielem człowieka. Jego miłość jest absolutna i bezwarunkowa. Pies nie ocenia nas, nie próbuje zmienić, a swoje przywiązanie okazuje przy każdej niemal okazji. A co my wiemy na temat naszych czworonożnych przyjaciół? Zapraszamy na niecodzienny quiz wiedzy ogólnej – sprawdź, co wiesz o psach! Weź udział również w akcji
Czy psy lubią być całowane? Prawda jest taka, że niektóre psy po prostu nie lubią być całowane. To powiedziawszy, psy, które zostały wyszkolone do przyjmowania pocałunków, mogą w końcu tolerować, a nawet cieszyć się nimi.
Dla niektórych może być to denerwujące, ale psy naprawdę lubią, gdy mówisz do nich jak do dziecka. Najnowsze badania wykazały, że ich mózgi są dostrojone do konkretnych sygnałów wokalnych, zwłaszcza wypowiadanych przez kobiety. Psy lubią być traktowane jak dzieci. Gdzie psy najbardziej lubią być głaskane?
Czy psy potrafią czytać w myślach ludzi? Tak, według wielu różnych badań psy mają tak zwaną „teorię umysłu”. Teoria umysłu jest definiowana przez słownik.com jako „zdolność do interpretowania własnych i innych stanów psychicznych i emocjonalnych, rozumiejąc, że każda osoba ma unikalne motywy, perspektywy itp.”.
. Chociaż Twój pies nie mówi tego słowami, docenia to, gdy dobrze go pieścisz. I tak, w głaskaniu psa jest sztuka i więcej niż odrobina nauki, poparte badaniami. Badania wykazały, że istnieje kilka ogólnie dobrych i złych miejsc, w których można głaskać psa, więc dla jego dobra dowiedz się, gdzie i jak lubi być głaskanym. Głaskanie psa wyraża Twoją miłość, wzmacnia więź i jest naukowo udowodnione, że jest pozytywnym doświadczeniem dla Was obojga. Źródło obrazu: fcscafeine/iStock/GettyImages Gdzie psy lubią być zwierzakami? Być może nigdy nie myślałeś o pogłaskaniu swojego psa, po prostu to zrobiłeś. Ale jak można się spodziewać, istnieje wiele zmiennych związanych z pieszczotami. Po pierwsze, Twój pies musi być w nastroju na zwierzaka. Musisz także znać ich preferencje, takie jak gdzie i jak lubią być zwierzętami domowymi. Podobnie jak ludzie, psy mają preferencje. Niektóre psy szaleją za poklepywaniem po głowie, podczas gdy inne uwielbiają kombinację ogona i zadrapań pod brodą. Odszyfrowanie cichych sygnałów od psa pomoże ci określić najlepszy sposób na głaskanie go. Klatka piersiowa, ramiona i podstawa szyi to jedne z najlepszych miejsc na głaskanie psa. Wiele psów lubi być głaskanymi u nasady ogona, pod brodą lub z tyłu szyi. Jeśli Twój pies odczuwa ból, może nagle krzyknąć, gdy dotkniesz wrażliwego miejsca na jego ciele, co zaalarmuje Cię o problemie, który może wymagać wizyty u weterynarza. WOOF: Dlaczego psy lubią pocierać brzuch? Unikaj głaskania lub dotykania czubka głowy, pyska, uszu, nóg, łap i ogona psa. Delikatne, powolne głaskanie lub lekkie drapanie działa uspokajająco na wiele psów, a dzielenie się kontaktami jest ćwiczeniem korzystnym dla obu stron dla Ciebie i Twojego szczeniaka. Twoje ruchy pieszczot powinny być lekkie, miękkie i wspierające jak delikatny masaż. Pomyśl o tym, jak pieszczoty są odczuwane przez Twojego psa. Szorstkość może być interpretowana przez psa jako gniew, frustracja lub rozczarowanie i psuje interakcję. Źródło obrazu: animalkdo Psy uwielbiają pieszczoty w towarzystwie pochwał. Zaskakujące nowe badania sugerują, że psy szaleją na punkcie ludzi, którzy je pieszczą, znacznie bardziej niż pochwały słowne, takie jak „dobry chłopiec” lub cokolwiek innego, co mówimy i robimy, aby okazać uczucia naszym psom. Badania przeprowadzone przez dr Clive’a Wynne’a, profesora i dyrektora Canine Science Collaboratory na Arizona State University, zaobserwowały 42 psy ze schronisk i zwierząt domowych w interakcji z dwiema osobami w pokoju. Gdy jedna osoba głaskała psa, druga chwaliła go słownie. Naukowcy zmierzyli długość interakcji psa z każdą osobą. Druga część badań obejmowała 72 psy schroniskowe i domowe umieszczone w pokojach tylko z jedną osobą, obcą psom schroniskowym i właścicielom psów. Interakcje były rejestrowane podczas każdej sesji, różniąc się między osobą pieszczącą lub chwalącą psa lub obydwoma, w przeciwieństwie do braku interakcji. Badania wykazały, że psy wykazywały większe zainteresowanie głaskaniem, gdy towarzyszyły mu pochwały, podczas gdy sama pochwała głosowa nie angażowała ich tak bardzo. Najważniejsze odkrycie polega na tym, że psy uwielbiają i potrzebują pieszczot. Obniża tętno i ciśnienie krwi. Jak nie głaskać psa. Większość psów nie lubi poklepywania, które jest ostrym, pionowym gestem przypominającym uderzenie w górę iw dół, który dzieci często wykonują, zanim nauczą się właściwego sposobu głaskania psa. Zawsze głaskaj psa poziomo, delikatnie z narostem futra, a nie w jego stronę. Uderzenie psa w bok powoduje, że jest on równie niespokojny, a nawet przeraża niektóre psy. Szybkie, szorstkie głaskanie również nie jest dobrze odbierane przez większość psów i może nadmiernie stymulować niespokojne psy. Nadmiernie energiczne, agresywne pieszczoty przez nadgorliwych ludzi mogą wywołać u psów niepokój i waleczność. Szanuj przestrzeń osobistą psa. Wszyscy mamy swoją „osobistą przestrzeń”, zarówno ludzie, jak i psy. Kiedy pies przyjaciela lub członka rodziny dobrowolnie wejdzie do Twojej osobistej przestrzeni, potraktuj go jak gwiezdnego zwierzaka lub dwa dobrze umieszczone zadrapania, a staniesz się ulubionym wujkiem lub ciocią i staniesz się przyjacielem na całe życie. Pogłaszcz psa w strefie zakazanej lub podrap go po brzuchu, gdy jest w pozycji uległej, a psiak będzie cię unikał na zawsze – lub, co gorsza, może cię ugryźć. Od powitania po technikę głaskania, istnieje właściwy i zły sposób na głaskanie psa. Te zasady są szczególnie ważne w przypadku małych dzieci, które mogą wchodzić w osobistą przestrzeń psa, odważnie podchodząc do nich, gdy leżą. Kiedy głaskać psa. Podczas pierwszego spotkania z jakimkolwiek psem, przestrzeganie odpowiedniej etykiety psiej pieszczoty jest niezbędne. Poważnie obejrzyj psa, zanim dotkniesz tego dużego, przyjaźnie wyglądającego faceta z uśmiechniętymi ciemnymi oczami i zębatym uśmiechem. Naprawdę przyjazny pies podchodzi do ciebie z lekko cofniętymi uszami i ogonem trzymanym na średniej wysokości i macha szerokim, machającym ruchem. Pies może na początku cię obwąchać, zbierając kluczowe informacje do określić, czy jesteś godny zaufania. Jeśli pies wygląda lub zachowuje się nerwowo lub wykazuje oznaki podejrzeń, nie dotykaj go. Zanim pogładzisz psa, upewnij się, że ma luźną, otwartą, poruszającą się postawę ciała, zrelaksowane oczy i usta oraz machający ogon. Jeśli pies chce się z tobą zaprzyjaźnić, wykaże zainteresowanie interakcją poprzez nawiązanie kontaktu wzrokowego. Źródło obrazu: damedeeso/iStock/GettyImages Kiedy zostawić psa samego. Pamiętaj, aby nigdy nie głaskać psa, który nie zaprasza do kontaktu, nawet po odpowiednim podejściu. Przestań głaskać psa, jeśli odchodzi lub wykazuje dyskomfort, np. oblizuje usta lub pokazuje białka oczu. Nie zbliżaj się ani nie głaszcz psów na łańcuchach, za ogrodzeniem, w pojeździe lub w innym miejscu, w którym nie mają możliwości odejścia od Ciebie. I zawsze trzymaj twarz z dala od psa, którego nie znasz, podczas głaskania lub interakcji z nim. Wbrew powszechnej opinii, kiedy pies pokazuje brzuch, nie zawsze jest to zaproszenie do masowania brzucha. Wystraszone psy prezentują tę uległą postawę i przewracają się, aby uspokoić i udobruchać groźnego psa. Twój pies może chcieć pocierać brzuch, ale pocieranie, głaskanie lub drapanie po brzuchu obcego psa nigdy nie jest dobrym pomysłem. Jak przedstawić się niespokojnemu psu. Jeśli pies wydaje się nieśmiały lub przestraszony i nie przychodzi do ciebie od razu, zignoruj go, dopóki nie zrobi pierwszej uwertury. Następnie możesz zaprosić psa do swojej przestrzeni, przykucając do jego poziomu. Unikaj kontaktu wzrokowego z psem i lekko obróć ciało w bok. Teraz jesteś mniej groźny. Z pewnym siebie, entuzjastycznym psiakiem wystarczy tylko lekko zgiąć się w talii i poklepać przód nóg, wołając jego imię. Pamiętaj, że psy będą postrzegać Cię jako zagrożenie, gdy najedziesz na nie. Unikaj również bezpośredniego kontaktu wzrokowego, dopóki nie upewnisz się co do intencji psa. Kiedy pies przyjdzie cię przywitać, jest to czas, aby obdarzyć go uczuciem i przekonać go do siebie. Czy psy lubią uściski i pocałunki? Zachowaj przytulanie dla swoich ludzkich przyjaciół i pocałunki dla swojej ukochanej. Podczas gdy twój pies może tolerować lub sprawiać wrażenie, że lubi te rażące wyrazy miłości, wiele psów czuje się zagrożona i staje się niespokojna, gdy są zamknięte w czyichś ramionach i nie mogą się odsunąć. Całowanie psa grozi kontuzją, jeśli ma zły dzień. Najważniejsze: nie wchodź w osobistą przestrzeń psa, chyba że zostaniesz zaproszony. Szczególnie dzieci muszą nauczyć się wcześnie, aby nie przytulać ani nie całować psa i obchodzić się z nawet najdelikatniejszymi, najsłodszymi psami w sposób nie zagrażający. Nieprzewidywalność i drażliwość nie są wyłącznie cechami psów, ale cechą wszystkich zwierząt, zwłaszcza ludzi — dobrze jest pomyśleć najpierw, zanim dotkniesz lub pogłaskasz psa w jakikolwiek sposób, i zawsze lepiej być bezpiecznym niż żałować. Źródło zdjęcia: LightFieldStudios/iStock/GettyImages Czy rasa, temperament lub poufałość określają, jak psy lubią być zwierzakami? Głaskanie własnego psa jest już prawdopodobnie dla ciebie rutyną. Twój szczeniak podchodzi do Ciebie niezliczoną ilość razy dziennie z machającymi ogonkami, daje Ci ten „wygląd” i wraca do swojej zabawki do gryzienia po tym, jak dasz mu zwierzaka. Upewniłeś się, że je kochasz, a głaskanie ich futra również działa na Ciebie uspokajająco. Ale tak jak każdy pies może nauczyć się nowych sztuczek, ty również możesz nauczyć się podkręcać swoją grę w pieszczoty dzięki kilku nowym zwrotom akcji. Podobnie jak ludzie, psy to jednostki wyróżniające się wyjątkowymi osobowościami i emocjami. Genetyka rasy również nieuchronnie odgrywa wiodącą rolę w zachowaniu Twojego psa i wpływa na jego reakcję na Twoje głaskanie. Jeśli Twój pies jest cichy i spokojny, pełen energii i pobudliwy, lub gdzieś pomiędzy tymi dwoma, dostosuj swój repertuar pieszczot do jego temperamentu. Na przykład twój hałaśliwy pies pasterski może być nadwrażliwy na dotyk i potrzebuje powolnego, delikatnego poklepywania po bokach i klatce piersiowej. Zastosuj zbyt duży nacisk lub zwierzę zbyt szybko, a Twój pies wyskoczy ze skóry. W przypadku nieprawidłowego pieszczot Twój pies zmienia się w plątaninę zakończeń nerwowych, biegając w kółko i wymykając się spod kontroli. Ćwiczenie powolnych, delikatnych, lekkich klepnięć sprawi, że Twój pies będzie miał wielką różnicę w zachowaniu i przyjemności z sesji. Z drugiej strony, twój nieustraszony, nieustraszony pies, który jest niewyczerpany na zewnątrz, jest spokojnym obrazem spokoju w domu i bez względu na to, jak żywiołowy jest twój styl pieszczoty lub gdzie je pogłaskasz, są w psim niebie i rozkoszują się twoim dotykiem, gdy odpływają spać u stóp ryczącego kominka. Głaskanie psa sprawia, że czuje się wyjątkowo i jest najlepszym przeżyciem łączącym człowieka z psem. Zawsze skonsultuj się ze swoim weterynarzem przed zmianą diety, leków lub aktywności fizycznej zwierzęcia. Ta informacja nie zastępuje opinii weterynarza.
Dlaczego pies się drapie? To pytanie, które coraz częściej pojawia się w naszych poradach weterynaryjnych. Nagminne drapanie może przyjmować postać od lekkiej, dokuczliwej dolegliwości do obsesyjnego stanu, powodującego dotkliwe rany. Nie należy lekceważyć niepokojących zachowań psa, ponieważ mogą stanowić objawy choroby. Drapanie może być powodem wielu przypadłości, wynikających zarówno ze złych warunków utrzymania, jak i z nieodpowiedniej diety. Pchły, wszy, kleszcze... czyli pasożyty zewnętrzne Są to najczęstsze powody drapania się psa. Dla zwierzęcia, które jest alergikiem nawet jedna pchła może wywołać reakcję immunologiczną. Zwierzę uczula wydzielina pasożytów zewnętrznych, która dostaje się do organizmu psa podczas ugryzień. Leczenie, jak i profilaktyka, nie są skomplikowane. W celu zapobiegania i zwalczania pasożytów zewnętrznych stosuje się szereg preparatów leczniczych. Jak wynika z przeprowadzonej sądy na stronie większość posiadaczy zwierząt stosuje krople. I słusznie. Są to bardzo skuteczne preparaty, które chronią i eliminują naszego czworonoga przed ponowną inwazją. Dawkowanie dobiera się indywidualnie do każdego psa na podstawie jego aktualnej wagi. Okres działania zależy od konkretnego preparatu (najczęściej miesiąc), wszelkie informacje związane z poprawnym użyciem również znajdują się na opakowaniu. Główną zaletą preparatów typu spot-on (kropelek) jest łatwość aplikacji na karku psa. Preparat szybko łączy się na stałe z naskórkiem, dodatkowo jest bezwonny dla człowieka i zwierzęcia. Dość popularnym rozwiązaniem jest także obroża. Obroże z kolei posiadają dłuższy czas działania, jednak mogą powodować podrażnienia u bardziej wrażliwych psów. Tak duże skupisko substancji wydziela również nieprzyjemny zapach. Na rynku znajdują się także zasypki, szampony oraz spraye. Część psów źle znosi dźwięk aplikacji preparatu w sprayu, dlatego lepiej zastąpić go innym środkiem. Opinie na temat skuteczności szamponów są podzielone. Podczas kąpania psa, warto używać tego preparatu, jednak nie powinna być jedyną formą walki z pasożytami zewnętrznymi. Od rodzaju zastosowanego środka, zależy stopień inwazji pasożytami oraz środowisko, w którym żyje pies. Dla psa 'kanapowego' lepiej sprawdzi się spot-on, dla podwórkowego- obroża, o której nie trzeba pamiętać zbyt często, a jej zapach nie będzie przeszkadzał domownikom. Zapobiegając lub walcząc z pasożytami, należy również uwzględnić otoczenie, w którym bytuje zwierze. Pchły na psie mogą spędzać ok. 1h czasu swojego bytowania, w celu pożywienia się krwią. Pozostałą część spędzają na legowiskach, ukryte w zakamarkach, w kocach, na zabawkach. Ponad to mogą znajdować się również na dywanach, obiciach mebli. Dlatego też, istotna jest higiena tych elementów. Należy pamiętać o cyklicznym sprzątaniu legowiska psa, praniu koców, derek, zabawek. Pozostałą część domu dokładnie posprzątać, można użyć środka owadobójczego. Stosować zgodnie z zaleceniami na opakowaniu. Po określonym czasie dokładnie wywietrzyć lokal. Walka z pasożytami zewnętrznymi jest niezwykle istotna, ponieważ są to wektory dla wielu chorób, często niebezpiecznych również dla człowieka. Pchły gryzą również ludzi, jednak zazwyczaj nie zasiedlają partii ciała powyżej nóg. Czasem zdarza się, że na skórze psa nie znajdziemy ani jednej pchły. Wówczas w celu potwierdzenia ich obecności, można zastosować wilgotną ligninę i wytrzeć fragment skóry psa. Jeśli znajda się na niej czarne elementy, które łatwo się rozcierają tworząc czerwoną smugę na ligninie, to mamy pewność, że pies ma problem z pchłami. Są to ich odchody. Inną metodą sprawdzającą inwazję jest umieszczenie psa na białek kartce papieru i kilkukrotne poruszanie żywiołowo psią sierścią. Oznaką bytowania pasożytów zewnętrznych będą odchody w postaci ciemnych kulek. W przypadku kleszczy ważne jest, by dokładnie sprawdzić skórę naszego pupila. Zwłaszcza, gdy często biega w okolicy krzaków, parku bądź w lesie. Usunięcie kleszcza najlepiej powierzyć lekarzowi weterynarii, ponieważ nieumiejętne wyrwanie pasożyta wiąże się z pozostawieniem główki pod naskórkiem. Stosowanie wszelkich domowych sposobów, mianowicie oleju, masła itp., są niedopuszczalne. Stosując preparaty przeciwko pasożytom, należ wcześniej sprawdzić, czy nie będzie wywoływał reakcji alergicznej. Na skórę bez sierści psa, np. brzuch, nałożyć niewielką ilość środka i kontrolować reakcję. Jeśli na następny dzień wygląd skóry nie będzie budził zastrzeżeń, można z powodzeniem zastosować dany środek. Jeśli jednak skóra będzie zaczerwieniona, to należy zastosować inny, o odmiennym składzie. Wcześniej również sprawdzając odpowiedź immunologiczną psa. Jeśli znów pojawi się negatywna reakcja, należy udać się do lekarza weterynarii, który wykonując badania alergiczne dobierze odpowiedni preparat. Alergiczne pchle zapalenie skóry (APZS) Jest to schorzenie polegające na wywołaniu reakcji alergicznej u psa spowodowaną przez jad pchli. W ślinie tych pasożytów znajduje się alergen, który po dostaniu się wraz ze śliną do organizmu powoduje silny świąd skóry. U uczulonego psa odpowiedź immunologiczna jest bardzo szybka, pies intensywnie się drapie i liże dane partie ciała, doprowadzając do ran. W miejscu intensywnego drapania wypada sierść, głównie w obszarze najczęstszego żerowania pcheł (grzbiet, pachwiny, łapy). Z ran mogą sączyć się płyny ustrojowe. Rany powstałe w wyniku drapania, są bramą inwazyjną dla kolejnych patogenów powodujących zapalenia. Zwierze stara się uśmierzyć uporczywy świąd nawet poprzez ocieranie się o meble i inne szorstkie powierzchnie, drzewa, ogrodzenie. Leczenie AZPS opiera się przede wszystkim na eliminacji pcheł ze środowiska psa. Należy udać się do lekarza weterynarii w celu odczulenia. Specjalista dobierze w tym celu odpowiednie preparaty. Atopowe zapalenie skóry (AZP) Atopowe zapalenie skóry należy do chorób polegających na nadwrażliwości immunologicznej na niektóre czynniki środowiskowe. Tak jak i ludzie, psy mogą być uczulone na pyłki, pleśń, słońce, ugryzienia owadów, czyli muchy, komary itp. U zwierząt atopowych objawy nasilają się wraz z wiekiem, dlatego pies powinien być pod ciągłą obserwacją lekarza weterynarii. Objawy są takie same, jak w przypadku apzs, zmienia się jednak lokalizacja podrażnień. Powstaje czerwona skóra oraz grudki w okolicy oczu, pyska, warg, wokół łap. Skóra w wyniku drapania zaczyna się złuszczać, zmienia barwę na szarą (zliszajowacenie). Czasem pojawiają się zmiany astmatyczne. Leczenie jest długotrwałe. Polega na zlokalizowaniu czynnika uczulającego za pomocą testów. Należy stosować odpowiednią dietę i przestrzegać zaleceń lekarza weterynarii. Następnym działaniem jest próba odczulenia. Należy poświęcić takiemu psu dużo uwagi, dokładnie zanalizować środowisko w jakim żyje, określić momenty nasilania się objawów klinicznych, a w jakich swędzenie ustępuje. Alergia pokarmowa Alergia pokarmowa u psa nie należy do schorzeń sezonowych. Intensywne drapanie związane jest z czynnikiem uczulającym, będącym komponentem podawanej karmy. Najczęściej uczula mięso wołowe, ser żółty, mleko. Objawy są standardowe. Pies drapie się, pojawiają się zapalenia uszu, okolic oczu oraz warg. Widoczna jest pokrzywka w miejscach, gdzie nie ma zbyt dużej ilości sierści, a więc w okolicach nosa, miedzy palcami. Leczenie polega na znalezieniu czynnika powodującego tak silna reakcję alergiczną. Polega to na zastosowaniu odpowiednich diet wykluczających. Cyklicznie karmi się zwierzę produktami, których pie nie jadł wcześniej i obserwuje, czy ustępują/nasilają się reakcje alergiczne. Zazwyczaj wprowadza się koninę, baraninę, mięso z kaczki, ryby itp. Można stosować w ostateczności mięso drobiowe. Warto nadmienić, że mięso drobiowe jest najmniej alergizujące, ponieważ ma wysoką strawność. Podczas stosowania diety eliminującej, należy zaprzestać podawania przysmaków i dodatkowych witamin. Pilnować, aby pies nie miał kontaktu drogą pokarmową z odchodami. Metoda ta nie ma sensu, jeśli pies aktualnie przyjmuje leki. Lekarz weterynarii, lokalizując czynnik uczulający, szczegółowo przedstawi skład diety. W dobrych sklepach zoologicznych są dostępne gotowe karmy hipoalergiczne. Taka dieta powinna być stosowana dłuższy okres czasu, aby organizm odpowiednio zareagował na użyte komponenty. Należy pamiętać, że objawy kliniczne nie ustępują natychmiast. Po kilkunastu dniach podrażniona skóra może dalej być widoczna, nawet jeśli alergen ją powodujący został wyeliminowany. Dieta eliminacyjna powinna trwać średnio 10 tygodni. Alergia kontaktowa Jest bardzo specyficznym stanem u psa, spowodowana bezpośrednim kontaktem alergenu ze skórą. Schorzenie tego typu pojawia się najczęściej u psów wrażliwych na komponenty posłania, zabawek, z którymi mają kontakt oraz sprzętu do obsługi (obroża, smycz, szczotki). Naszego pupila mogą uczulać również stosowane przez nas środki do dezynfekcji, proszki do prania itp. W porównaniu do innych alergii, ta odmiana jest dość rzadko spotykana. Pies drapie się tylko w tych miejscach, które miały bezpośredni kontakt z alergenem. Najczęściej po usunięciu czynnika powodującego reakcję immunologiczną, objawy kliniczne ustępują. Wymagane jest odczulenie psa po zdiagnozowaniu przyczyny. Czynniki stresogenne Reakcja samookaleczenia się, poprzez nerwicowe drapanie, może być również objawem zaburzeń psychicznych. Zazwyczaj nie zdajemy sobie sprawę z tego, że z pozoru nieistotne dla nas elementy, są dla psa wyjątkowo stresogenne. Często pojawiają się u psów 'z przeszłością' stany lękowe, np. w wyniku podniesienia ręki, impulsywnych ruchach lub też podniesienia głosu. Wszystkie te zachowania kojarzą się psu z sytuacjami, w jakich był zagrożony, nawet jeśli nigdy z naszych rąk nie doznał krzywdy. Czynnikiem stresogennym może być również zmiana właściciela, ponieważ pies przywiązuje się do ludzi z jakimi przebywa. Im starszy pies tym trudniej mu się oswoić z nagłą zmianą. Przestaje czuć się bezpieczny, objawy mogą się pojawić również w momencie zmiany otoczenia. Jeśli zmieniamy miejsce zamieszkania, należy psu zapewnić dostęp do swoich zabawek i starego posłania. Tak samo postępujemy w sytuacji, kiedy jesteśmy zmuszeni oddać psa lub pozostawić go pod tymczasową opieką innej osoby. Nie mając własnego miejsca w domy, czy na podwórku, pies czuje się niepewnie, nie ma poczucia bezpieczeństwa, w wyniku czego reakcją obronną może być drapanie się aż do krwi. Również nowy lokator może powodować stany lękowe. Dotyczy to zarówno nowego członka rodziny, jak i nowego zwierzęcia w jego otoczeniu. Należy zdać sobie sprawę, że nawet zabranie ulubionej zabawki może być dla psa stresujące. Jeśli objawy są silne i nie potrafimy sobie z nimi poradzić, warto skorzystać z pomocy zoopsychologa. Pomoże znaleźć przyczynę oraz zasugeruje postępowanie zapobiegające stanom lękowym naszego pupila. Polecane produkty data publikacji artykułu: 2018-09-03 Popularne teraz Komentarze
zapytał(a) o 17:22 gdzie kroliki lubia byc drapane? .. xd To pytanie ma już najlepszą odpowiedź, jeśli znasz lepszą możesz ją dodać 1 ocena Najlepsza odp: 100% Najlepsza odpowiedź blocked odpowiedział(a) o 17:38: moja lusia bardzo lubi jak drapie sie ja na karku :) moze i twoj kroliczek polubi daj znac ;* 'pozdrowienia dla kroliczka ;) Odpowiedzi Ja koleś sie pyta a wy takie odpowiedzi mu dajecie... z was... Mój królik lubi być głaskany i drapany na pleckach i pomiędzy uszkami ;P Uważasz, że ktoś się myli? lub
Są takie czworonogi, które chciałyby przebywać blisko swojego opiekuna przez cały czas, a największą przyjemność sprawia im głaskanie i drapanie. Nie jest to jednak regułą. Zdarzają się sytuacje, gdy głaskanie psów nie jest wskazane. Dowiedz się gdzie i w jakich okolicznościach robić to właściwie. Dla nas – ludzi – dotyk jest niezwykle ważny. Nic dziwnego, że podświadomie uczymy bliskości fizycznej nasze psy. Tulimy czworonogi w okresie szczenięcym, pozwalamy im spać we własnym łóżku, a w sytuacji potencjalnego zagrożenia bierzemy na ręce. Większość psów przejmuje od swoich opiekunów potrzebę dotyku, lubią być głaskane i drapane. Kontakt fizyczny sprzyja zacieśnianiu więzi pomiędzy zwierzęciem a człowiekiem. Są jednak psy, które nie przepadają za głaskaniem. Część z nich pozwala na taką pieszczotę wyłącznie swojemu opiekunowi. Są również takie, które stronią od pieszczot, a przyjemność czerpią np. ze wspólnej zabawy. W jaki sposób Twój pies będzie odbierał głaskanie, zależy również od formy dotyku. Jeśli chcesz wyciszyć i uspokoić swojego pupila, głaszcz go spokojnie przesuwając delikatnie dłonią po jego boku lub plecach. Z kolei energii do działania doda mu szybki i energiczny dotyk, jak również poklepywanie po zadzie. Nauczenie się właściwego głaskania psa przyniesie Wam wiele korzyści. Naukowcy twierdzą bowiem, że wystarczy pół godziny głaskania i zabawy z pupilem, aby zwiększyć wydzielanie oksytocyny określanej jako hormon szczęścia. Z drugiej strony głaskanie i drapanie psa wpływa korzystnie na poziom kortyzolu, czyli hormonu stresu, u człowieka. Nic dziwnego, że czasami bezwiednie wyciągamy rękę w kierunku czworonoga, nie zastanawiając się, czy ten ma ochotę na pieszczoty. 1. Strefy komfortu – tu mnie głaszcz 2. Wiesz już gdzie, a czy wiesz jak? 3. Głaskanie psa po głowie – stanowcze NIE! 4. Teraz zostaw mnie w spokoju! 5. Sygnały ostrzegawcze – naucz się ich Strefy komfortu – tu mnie głaszcz Zastanawiasz się, gdzie najlepiej głaskać psa? Poznaj tzw. strefy komfortu, czyli miejsca, w których głaskanie powinno sprawić czworonogowi mnóstwo przyjemności. Część z nich uwielbia, gdy są głaskane po szyji i piersi. Większość psów bardzo lubi również głaskanie po brzuchu i po wewnętrznej stronie ud. Prawdziwą rozkosz sprawia im drapanie u nasady ogona. Można tę pieszczotę połączyć z delikatnym masażem kręgosłupa. Coraz większą popularnością wśród opiekunów psów cieszy się tzw. masaż TTouch, zmniejszający stres u czworonogów oraz wzmacniający więź między zwierzęciem a człowiekiem. Świadomość gdzie głaskać psa przyniesie i Tobie, i czworonogowi wiele korzyści. Będziesz wiedzieć w jaki sposób dotykać zwierzę, aby je uspokoić, ale również w jaki sposób to robi, aby pobudzić psa do aktywności. Wiesz już gdzie, a czy wiesz jak? Pierwsza lekcja za Tobą. Dowiedziałeś się, które części ciała psa możesz głaskać, aby nie sprawić mu dyskomfortu. Równie istotne są okoliczności, w których chcesz pogłaskać zwierzę. Ważny jest pierwszy kontakt z czworonogiem. Nawet jeśli opiekun psa zachęca Cię do pogłaskania go, pamiętaj o kilku ważych zasadach. Unikając bezpośredniego kontaktu wzrokowego, ukucnij bokiem niedaleko psa. To zachęci psa do podejścia. Pozwól mu się obwąchać, poznać Twój zapach. Potem możesz wyciągnąć dłoń w kierunku psa. Pamiętaj jednak, aby nie robić tego szybko i nerwowo. Jeśli masz przy sobie jakiś smakołyk, możesz go położyć na wierzchu dłoni i podsunąć go czworonogowi. Dzięki temu nabierze do Ciebie zaufania i z dużym prawdopodobieństwem pozwoli Ci się zbliżyć. Nie postępuj gwałtownie, obserwuj zachowanie psa. Jeśli pies zacznie się wycofywać, nie naciskaj. Zwierzę to nie pluszowa zabawka, może nie mieć ochoty w danym momencie na pieszczoty. Głaskanie psa po głowie – stanowcze NIE! Istnieją nie tylko miejsca, w których pies lubi być głaskany. Są również takie strefy, których lepiej nie dotykać bez ważnego powodu. Nie głaszcz czworonoga po ogonie i łapach. Sprawa to zwierzęciu dyskomfort i wywołuje stres. Głaskanie psa po głowie to również zły pomysł. Powstrzymaj się również od ściskania, obejmowania i klepania czworonoga po głowie. I chociaż dla Ciebie to objaw sympatii i chęć nagrodzenia zwierzęcia, to on prędzej odbierze to jako karę. Jeśli w Twoim domu są dzieci, zwróć szczególną uwagę na ich zachowanie względem psa. Maluchy lubią się przytulać i często robią to spontanicznie. Taki nagły gest ze strony dziecka może wystraszyć czworonożnego przyjaciela i wywołać u niego reakcję obronną. Możesz dziwić się, czytając, że nie należy głaskać psa po łapach czy głowie. Przecież Twój pies daje się dotykać w tych miejscach bez protestów. Pamiętaj jednak, że domownicy często traktowani są przez psy w wyjątkowy sposób. Zwierzę pozwala swoim opiekunom lub jednemu wybranemu na więcej niż innym ludziom. I chociaż nie czuje się z tym komfortowo, jest w stanie zaakceptować pewne gesty ze strony „swojego” człowieka. Nie oznacza to jednak, że pozwoli na takie pieszczoty innym ludziom. Nie krępuj się mówić swoim gościom jak nie głaskać psa. Zadbasz w tej sposób o jego komfort i ich bezpieczeństwo. Teraz zostaw mnie w spokoju! Są sytuacje, w których większość czworonogów woli przebywać tylko w swoim towarzystwie. Kiedy głaskania psa to nie najlepszy pomysł? Gdy pies śpi lub odpoczywa, nie przeszkadzaj mu. Ty też nie lubisz, gdy ktoś nagle wyrwie Cię ze snu. A przecież psy śpią nawet do kilkunastu godzin na dobę. Gdy Tobie przyjdzie ochota na pieszczoty, on może akurat mieć ochotę na drzemkę. Jeśli bardzo chcesz zaktywizować swojego pupila, wywołaj go najpierw z posłania i daj mu się rozbudzić. Bardzo ważnym punktem w domu dla Twojego czworonoga jest jego miska. Gdy je, nie podchodź do niego, a tym bardziej nie dotykaj go. Wiele zwierząt w takiej sytuacji reaguje agresją. Psi posiłek nie trwa długo, więc na te kilka minut zostaw czworonożnego przyjaciela w spokoju. O ile pies śpi czy je codziennie, o tyle choroba jest sytuacją nietypową zarówno dla niego, jak i dla Ciebie. Chore zwierzę potrzebuje ciszy i spokoju. Nie dziw się, gdy będzie unikać Twojego towarzystwa. Może się również zdarzyć, że Twojego pupila będzie coś bolało, ale on nie będzie tego sygnalizował. Jeśli na co dzień lubi być głaskany, a nagle na Twój dotyk zacznie reagować nerwowo – udaj się do wetrynarza i sprawdź, czy przyczyną takiego zachowania nie jest choroba lub uraz. Nie podchodź do zwierzęcia, którego nie znasz. Nie każdy pies lubi być głaskany, a nie nigdy nie wiemy w jaki sposób zareaguje na chęć kontaktu z naszej strony. Zawsze pytaj opiekuna zwierzęcia, czy można podejść. Tej zasady ograniczonego zaufania naucz również dzieci. Bezwzględnie unikaj kontaktu z psem, który znajduje się za ogrodzeniem i nikt nie ma nad nim kontroli. Sygnały ostrzegawcze – naucz się ich Każdemu psu, nawet największemu miłośnikowi głaskania, może skończyć się cierpliwość. Dlatego tak ważne jest, aby poznać sygnały ostrzegawcze. Musisz jednak wiedzieć, że należą do nich nie tylko tak oczywiste sygnały jak zjeżona sierść, pokazywanie zębów czy warczenie. Zwróć uwagę także, gdy podczas kontaktu fizycznego Twój pies kładzie po sobie uszy, zaczyna się intensywnie oblizywać i dyszeć. W ten sposób chce zakomunikować, że sytuacja go stresuje. Do sygnałów ostrzegawczych należy również ziewanie, odwracanie głowy oraz patrzenie bokiem.
Drżenie, nadmierna senność lub suchość skóry wskazują na niską temperaturę ciała; musimy zdawać sobie sprawę z tych objawów, aby chronić psy przed zimnem Napisane i zweryfikowane przez biologa Gołąb Cudów dnia aktualizacja: 09 maja 2019 rPodobnie jak w przypadku ludzi, przeziębienie może stanowić czynnik ryzyka dla zdrowia zwierząt. Dlatego niezbędna jest ochrona psów przed niekorzystnymi warunkami to zwierzęta najbardziej narażone na zimowe mrozy, więc ich rutynowe spacery sprawiają, że są podatne na przeziębienie lub na poważniejsze choroby płuc. Niemniej jednak, nie wszystkie rasy wymagają takiej samej pielęgnacji, ponieważ będą najmniejsze, a te krótkowłose najbardziej znajdują się niektóre z zaleceń przedstawionych przez lekarzy weterynarii: Unikaj nagłych zmian temperatury otoczenia. Zwykle właściciele wyprowadzają zwierzęta na zewnątrz, nie zdając sobie sprawy z drastycznej różnicy temperatur między domem, ogrzewanym i na zewnątrz. Zatem najwłaściwszą rzeczą byłoby uregulowanie wewnętrznej temperatury domu tak, aby w chwilach przed ucieczką była bardziej neutralna. Chroń psy za pomocą płaszczy lub płaszczy przeciwdeszczowych. Stworzenie fizycznej bariery przed wiatrem, deszczem i zimnem jest najskuteczniejszym środkiem przeciwdziałającym niekorzystnym warunkom atmosferycznym. Należy jednak zauważyć, że wiele czapek, skarpetek lub inne rodzaje akcesoriów sprzedawanych przez sklepy zoologiczne mają na celu wyłącznie tzw. „dog grooming” które oprócz tego, że są nieskuteczne w walce z przeziębieniem, mogą wpływać na komfort zwierzęcia. Skutecznie czyścić i suszyć po każdej jeździe. Pomimo noszenia okrywowych ubrań, psy mają tendencję do zamoczenia, zwłaszcza okolic nóg i pyska. Usuwanie śladów błota i nadmiaru wilgoci jest niezbędne, aby uniknąć przeziębienia i ewentualnych zmian skórnych. Unikaj lub ograniczaj kontakt ze śniegiem. Opuszki zwierząt mogą ulec uszkodzeniu, jeśli będą przez dłuższy czas pozostawać na zamarzniętych powierzchniach. Ponadto właściciel musi kontrolować, czy jego zwierzak nie je śniegu, ponieważ może to później spowodować niestrawność. Gwarancja dobrostanu zwierzęcia w środowisku domowym. Ochrona psów za pomocą kocyków zgodnie z ich wymiarami i unikanie aktualnych obszarów jest ważne dla ich komfortu i zdrowia w domu. Chociaż zwierzęta mają tendencję do poruszania się, gdy są same lub warunki pogodowe są niekorzystne, ich aktywność spada, więc Zakrycie ich może pomóc w utrzymaniu temperatury ciała przed zbyt niskim spadkiem. Aktualizuj rejestr szczepień. Podobnie jak w innych porach roku, zwierzę musi mieć zaktualizowany kalendarz szczepień. Jednocześnie konieczne jest kontynuowanie działań zapobiegawczych odrobaczania, które niektórzy właściciele domów błędnie odkładają na gorące miesiące. Zapewnij odpowiednie odżywianie. Psy często wymagają większej ilości paszy w zimnych porach roku, ponieważ wydatek energetyczny jest wyższy. Jednak miesiące zimowe zbiegają się z uroczystościami, co sprawia, że niektórzy właściciele są bardziej „elastyczni” w kwestii jedzenia swoich zwierząt, nie zdając sobie sprawy z możliwych problemów trawiennych, jakie może wywołać zła dieta. Z reguły najbardziej wrażliwe na zimno są małe, krótkowłose lub mniejsze psy. Należy jednak zauważyć, że wiek jest również kluczowym czynnikiem: Najczęściej chorują szczenięta, a zwłaszcza osoby z objawów, które mogą pomóc właścicielom zidentyfikować niższą niż normalną temperaturę ciała, to: drżenie lub dreszcze, nadmierna senność i suchość pyska lub łuszczenie się biorąc pod uwagę niemożność uniknięcia rutynowych spacerów w najzimniejszych chwilach dnia, środki zapobiegawcze są kluczem do utrzymania dobrego zdrowia zwierząt.
gdzie psy lubią być drapane